Anne olmakla ilgili bugüne dek milyonlarca yazı,milyonlarca şiir yazılmış,üzerine binlerce film,belgesel çekilmiş,tiyatrolara konu olmuş, ve milyarlarca kadın "anne" olmuş olabilir. Ama her kadının hayatında bir veya birkaç kez tattığı bu duygu;kendi hayatına ve benliğine özel; her yeni bebek yeni bir annelik ve her annelik hissi başka, bambaşkadır...
Yaşamımın en güzel şeyi; "Anne olunca anlarsın" sözüne binlerce anlam katan biricik kızım Derin'in annesi olmak...
Bundan tam 8 ay önce; birisi için adanmış yaşam nedir bilmezdim.Saçımı tarayamadan dolaşmayı,gün içinde aynaya dahi bakmamayı,günün birçok saatini şarkı/ninni söyleyerek geçirmeyi,bebek oyunlarını,uydurmaca masalları,bir dünya tatlısını güldürmek için komiklikler yapmayı,besin değerlerini,sağlıklı yiyecekleri,göz altı torbalarını,fazla kiloları bilmezdim. Hamile olduğumu öğrendiğim gün hayatımda değişiklik olacağını bilirdim de; bu değişikliğin gerçek "HAYAT"ın ta kendisi olacağını bilmezdim.
Anne olmak fedakarlıktır.Kariyerinden,mesleğinden,özel hayatından,kısacası her şeyinden gönüllü olarak uzaklaşmak, ve bunun için pişmanlık duymamaktır. Her anına tanık olmayı istemek,o güldüğünde gülmek,ağladığında ağlamak,doyduğunda doymaktır. Aylarca belki yıllarca kesintisiz uyku uyumamak,film izlememek,sabah geç kalkma seçeneğini kullanmamaktır."Asla yapmam" dediğin şeyleri bir bir yapmaktır,sırf onun iyiliği,huzuru,mutluluğu için.Sürekli kendini sorgulamak ve en önemlisi sürekli değişime açık olmak demektir. Çünkü bebekler sürekli değişir ve anneler buna ayak uydurabilecek esnekliğe sahiptir.
Anne olmak;bebeğinin etrafındaki potansiyel tehlikeleri herkesten hızlı farkedebilmek ve hemen önlem almaktır. Bebeği anlaşılmaz bir dille konuştuğunda ne söylediğini anlamaktır.O hastalandığında doktoru,büyüdüğünde öğretmeni,arkadaşı,aşçısı,sanatçısı kısacası her şeyi olmaktır anne olmak.Dünya üzerinde duyulabilecek en üstün sevgiyi duymak,en fazla ilgiyi göstermek,endişeleri en uçta yaşamak,kısacası her şeyin "en"ini hissetmektir.
Anne olmak,bunu okuyan tüm annelerin gözünün önüne kendi çocuklarını getirmesi ve okuduğu her satırda çocuğunun kokusunu burnunda hissetmesidir.
Anne olmak,ne kadar tarif etmeye çalışsak da asla anlatılamayacak tek duygudur!
Okurken kendimi gorur gibi oldum. Gecekten de cocuklar konusmayi yeni ogrendigi zamanlar bana cocuklarin Altyazisi diyorlardi ;) Blogunuzu yeni kesfettim ve hemen takibe aldim. kaldi ki ortak paydalalrin oldugu anne bebek bloglari bulmak zor. bize de bekleriz http://sudagidan.blogspot.ch/
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim..Şu sıralar kızımın hareketlenmeye başladığı günler ve ben fırsat bulup yazı yayınlayamıyorum.Ama en kısa zamanda aklıma not ettiğim şeyleri burada paylaşmaya devam edeceğim :) Sizi de hemen takibe alıyorum, görüşmek üzere sevgiyle kalın...
YanıtlaSil